Στοιβαγμένα τα όνειρα σου
σε μια πόλη νεκρή, ξεχασμένη
ο αέρας να ρίχνει με μιας
τη χαρά σου πιωμένη
Μια βροχή στα μαλλιά
και στα μάτια δυο κόκκινοι ήλιοι
σε θυμάμαι γελώντας να λές
πως φοβάσαι μη μείνουμε ίδιοι
Η αλήθεια πιο κρύα
στις παλάμες γραμμές μεθυσμένες
για ένα μπλε ουρανό να μιλάς
και ελπίδες χαμένες
Σε θυμάμαι νεκρό
κάθε βράδυ να λες σαγαπώ
τα φιλιά στο κορμί σου σημάδι
με την αγάπη σου παίζουν κρυφτό
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου