ΣΙΛΙΚΟΝ ΒΑΛΕΙ

Με τέτοια πρότυπα η "διεθνής" καριέρα είναι μονόδρομος...

Αυτή την εβδομάδα και για λίγες μόνο παραστάσεις στη γειτονιά μας ....ο γαμιας!!!

Τώρα που μιλάμε γι’ αυτόν,  είναι χωμένος σε ένα γραφειάκι και  χαλβαδιάζει κυλότες  στο facebook. Θα γυρίσει όμως νωρίς σπίτι γιατί το κοριτσάκι του -η αρραβωνιάρα ντε- έχει ακολουθήσει πιστά τη παραδοσιακή συνταγή και τα αυγά μάτια  δεν τρώγονται κρύα. Ναι ναι θα γυρίσει. Εχει και δουλειές να κάνει.  Πρέπει να γαμήσει όλη τη γειτονιά. Και δεν είναι άντρας που μένει στα λόγια. Ρωτήστε το πεύκο στον ακάλυπτο να σας πει. Και να ταν το μόνο. Όλα τα έχει γαμήσει ο γαμιάς. Σιντί, απλώστρες, λεκάνες, συρταριέρες, σκάλες, σκούπες (χαχα νομίζω πως οι  τελευταίες στα όνειρά του τον πληρώνουν με το ίδιο νόμισμα κάθε βράδυ και του αρέσει). Μετά από τόσο γαμήσι φυσικά θα ρίξει έναν μεσημεριανό υπνάκο όπως κάνουν όλα τα πτώματα κι έπειτα θα ξυπνήσει και θα ξαναμπεί στο facebook για να κανονίσει να πάει για freddo με μαύρο καλαμάκι και να δει κι άλλες κυλότες . Α και  βιντεοκλάμπ.  Γιατί ο γαμιάς της γειτονιάς είναι και φανατικός σινεφίλ . Ράμπο, Terminator, καταλαβαίνεις. Και γαμάει και δέρνει. Αλλά μάλλον δεν χώραγε όλο.  Εγώ πάντως τώρα που τον σκέφτομαι φτιάχτηκα τόσο που θα φάω τους κεφτέδες μου από το τηγάνι και θα σερφάρω στο youtube μέχρι να σκάσει ο ORIGINAL καβάλα στο linux και να ρθει η ώρα σου κατακαημένε γαμιά να προχωρήσεις στο επόμενο κεφάλαιο του κάμα σούτρα. Ως τότε η γειτονιά σε θερμοπαρακαλεί. Μη σταματάς. Κρατήσου μέχρι το επόμενο μάθημα αντρίλας σκληρό αγόρι. Niarrrr....

Είθε ο χρόνος...

Μια τροχαλία γυρίζει κι η ζωή προχωρά
εσύ ούτε να κοιτάξεις προλαβαίνεις
εικόνες, λόγια, νοήματα όλα φεύγουν κι έρχονται σαν αστραπή
μόνο σαν ξαποστάσεις μια σκέψη σου τρυπάει το μυαλό
αξίζει ο χρόνος να κυλά σαν χείμαρρος ασταμάτητος;

Διαβάτες πάνε κι έρχονται, σου δίνουν κάτι λίγο, τα παίρνουν όλα
όλα ή όσα μπορείς, ότι σου βρίσκεται την ώρα που πλησιάζουν
για να φύγουν μετά από λίγο και να μείνεις με την απορία ζωγραφισμένη
σ' ένα πρόσωπο που το χαράσσουν οι γραμμές της λύπης

Κι όμως τα μάτια σου θα λάμψουν ξανά, έστω για λίγο
τη στιγμή εκείνη που η ελπίδα γεννιέται μέσα από το τίποτα
μέσα από ένα φευγαλέο αχ, από μια ευχή, μια προσευχή
είθε ο χρόνος να φέρει τι δικαίωση
είθε το μαρτύριο κι ο πόνος να είναι για καλό

Σαν όταν ήσουνα παιδί που σου βαζαν οινόπνευμα στις πληγές
κι έλεγαν μην κλαις, θα σου περάσει
κι εσύ σώπαινες και σκούπιζες τα μάτια
κι άρχιζες πάλι να παίζεις και να γελάς

ΜΑΓΑΠΑΣ; ΣΑΓΑΠΩ;

Την προτελευταία φορά που σου άφησα να μου γαμήσεις το χριστό και την παναγία μαζί δεν το πήρα ζεστά. Λέω τέτοια καραγκιοζιλίκια τα κάνουν κάτι μαγκάκια που βάζουν ακόμα τη μάνα τους να τους πλένει τα σώβρακα και όχι ο άντρας ο δικός μου. Αλλά καλό αρχίδι ήσουνα και συ μαλάκα γιε της μάνας σου. Έβγαλε από τα σπλάχνα της αγάπη καρκίνο και σε έκανε αντρίλα αλλά το σκατωμένο σου σώβρακο δεν σε έμαθε να το πλένεις μαλάκα. Τα παντελόνια σου άστα. Τα κολάν μου είναι καλύτερα. Τα μόνα που ξέρεις να λες είναι τα παπαγαλία παραμυθάκια για να πέφτουν τέζα αυτές που δεν μπορούν να σταθούν στα πόδια τους και αχχχ πόσο έχεις μπλεχτεί μέσα σε αυτά να βλεπες. Σε σένα μιλάω ρε. Μπάμια. Ναι σε σένα. Που με κατάφερες ντεκόρ για το σαλέ πάνω από το τζάκι και τώρα δεν θες να το θυμάσαι γιατί ποια γαμιέται καλύτερα από όλες μαλάκα; Από γαμήσι θα πας και γω από σκληρό πούτσο τέτοια πουτάνα που με κατάντησες. Ξυρίζεσαι πλένεσαι, ντύνεσαι, στολίζεσαι για να πας να δοθείς ούτε και συ ξέρεις που-γιατί. Ναι ξέρω. Σε καύλωσε ανεπανάληπτα. Σου γάμησε το μυαλουδάκι. Ένιωσες τόσο σκληρό αρσενικό βλέποντας πως έκανε και στο άξιον η τρυπούλα του μουνιού της όταν της άνοιξες τα πόδια. Ναι μωρό μου και τα ποδαράκια της πάνω στο πουτσοκέφαλό σου, αχ τι όμορφα καυλερά δαχτυλάκια να στον τρίβουν νωχελικά. Τούμπανο ο μαλάκας. Αντε ντύσου τώρα και σκαρφίσου κάτι έξυπνο να μου πεις. Την καλύτερη την άφησες σπίτι. Τα σ αγαπώ τα έχει στρώσει στο ράφι μαζί με τις συγνώμες. Ναι ξέρω σκέτη καύλα να ευτελίζεις τις λέξεις σ αγαπώ. Δεν είναι όλες Μάρθες αγάπη. Αν έχει καταφέρει να γαμηθεί ολόκληρο το σύμπαν λες η καλύτερη που άφησες σπίτι να μπόρεσε να αντισταθεί; Με το ίδιο νόμισμα δίνουμε στις λέξεις της ψυχής αυτό που της αξίζει. Πουλημένα όλα. Πουλημένες οι ψυχές μας μαλάκα... στα ψέματα και τις ευτυχισμένες μας παραισθήσεις. Με βλέπεις πως σε κοιτάζω ε;

Thelo Taxidi Makriaaaaa TORA!!!

Για τον κόσμο της ξανθιάς μιλάει;

Εκεί ανήκεις

Εκεί γνώρισες τον κόσμο, εκεί ανήκεις. Η ψυχή σου συνετέθη από τα χρώματα, τα αρώματα, τους ήχους, τις μνήμες, τις μορφές, τα λόγια, όλα εκείνα που όρισαν σχεδόν ό,τι είσαι σήμερα.

Έμαθες να κοιτάζεις τον κόσμο μέσα από το πρίσμα του φωτός που πλημμύρισε το μέσα σου εκείνος ο ήλιος, αλλά και της μελαγχολίας των δειλινών, της φουρτουνιασμένης θάλασσας και του γκρίζου ουρανού. Κάποτε ήταν για σένα το παραπέτασμα που σε χώριζε από ένα κόσμο μεγάλο που ήθελες να γνωρίσεις, σήμερα είναι το καταφύγιό σου, εκεί που θα προστρέξεις για να αναζητήσεις τα συνθετικά του είναι σου, τις ψηφίδες εκείνες που διαμόρφωσαν το ψηφιδωτό του χαρακτήρα σου, των επιθυμιών σου, των ονείρων σου.

Η επιστροφή στον τόπο που μας ανέθρεψε μπορεί να είναι λυτρωτική αλλά και επίπονη. Λυτρωτική γιατί είναι το καταφύγιο όπου θα βρούμε τους δικούς μας ανθρώπους, εκείνους τους αληθινούς κι αγαπημένους, θα βρούμε τις ισορροπίες μας και την ηρεμία μας μέσα σε ένα περιβάλλον οικείο και ζεστό. Επίπονη γιατί πάντα έρχεται στη μνήμη η μέρα της αναχώρησης, που ήταν ημέρα υπόσχεσης που όφειλες να εκπληρώσεις. Υπόσχεση για μια ζωή άξια να τη ζει κανείς, για μια ζωή που θα μοιάζει με το πέταγμα των γλάρων που παρατηρούσες στο λιμάνι, που κάνουν τα ταξίδια τους μα πάντα επιστρέφουν, που πετούν ελεύθεροι και ολόλευκοι.

ΛΕΤΣ ΡΟΚ

Ο Ταραντίνο φταίει για όλα. Είναι ρετροβίαιος και μαρέσει. Και το Ντεθ Προυφ το φαντάστηκα σαν ένα  αναρχοαυτόνομο σπασμένο νύχι που του χει ξεφτίσει το μανό. Σαν να χει ζωγραφίσει ο Γουόρχολ ένα φεγγάρι. Γαμώ. Ομως έκανα το λάθος να μην ακούσω το θυμόσοφο αγκλομαθή λαό  όταν έλεγε "ντοντ μιξ γοορκ γουιθ πλεζουρ" κι ιδού τα αποτελέσματα. Τώρα κάθεται σαν το φαντασματάκι σε μια γωνία της αχανούς μπλογκόσφαιρας και προσφέρεται στους απανταχού νοσταλγούς του και τους φαν του Θηβαίου που θα βλέπει γάτες και θα αλλάζει δρόμο. Θυμάσαι που χάθηκε το τσιμπηδάκι και βρέθηκε η ασημένια κορδέλα; Που μου είπες χθες πως όποτε γίνεται κάτι εμφανίζομαι σαν να με στέλνει ο θεός; Ναι σε σένα μιλάω. Και σε σένα μιλάω. Το ναυγάγιο του Τιτανικού έγινε για να μάθεις πως όσες φορές κι αν ακούσεις τη λέξη σαγαπω από μια γυναίκα δεν πρέπει να πειστείς. Εκτός αν θες να γίνεις παγοκολώνα. Πες μου τι νόημα έχει αν τον αγαπάς αλήθεια τόσο όσο μας λες δυο ώρες τώρα που έχουμε ταράξει τα ποπ κορν, να κάτσεις εσύ πάνω στην τάβλα, να σφυρίξεις, να σε βρουν, να σε στεγνώσουν, και μετά να πηγαίνεις στην Όπρα και να διηγείσαι ως η μόνη επιζήσασασασασασασα...ενώ ο εκλεκτός σου έχει γίνει ντεκόρ για τα ψάρια στο πάτο ως σταλακτίτης. 

Πες μου εσύ που τις μάγεψες όλες και μπήκαν στο αμάξι σου σε μια βόλτα χωρίς επιστροφή αλήθεια δεν έχουν όλα λόγο που γίνονται; Και η εκδίκηση του Ντεθ Προυφ; Θα δείξει. Εγώ πάντως ανυπομονώ να υποστώ τις συνέπειες.

Ντεζαβού

Στοιβαγμένα τα όνειρα  σου

σε μια πόλη νεκρή, ξεχασμένη

ο αέρας να ρίχνει με μιας

τη χαρά σου πιωμένη

Μια βροχή στα μαλλιά

και στα μάτια δυο κόκκινοι ήλιοι

σε θυμάμαι γελώντας να λές

πως φοβάσαι μη μείνουμε ίδιοι

Η αλήθεια πιο κρύα

στις παλάμες γραμμές μεθυσμένες

για ένα μπλε ουρανό να μιλάς

και ελπίδες χαμένες

Σε θυμάμαι νεκρό

κάθε βράδυ να λες σαγαπώ

τα φιλιά στο κορμί σου σημάδι

με την αγάπη σου παίζουν κρυφτό

Μη τη βλέπεις έτσι όμορφη, γαμάει.

Οταν λέμε εκδίκηση, μη φανταστείς. Θα χλωμιάσεις απλά λίγο και δεν θα μπορείς να κοιμηθείς το βράδυ. Μετά θα ρίξεις κι ένα κλαματάκι μπροστά σε δυο τρεις άνδρες που πέφτουν μαυτά και θα σου φύγουν όλα. Κάθε δράση έχει και μια αντίδραση. Συνέπειες τις λέει κάποιος που ξέρουμε κι οι δυο. Και ήρθε η ώρα σου. Πάω να συνεχίσω τα σπα μου στας εξοχάς και σου ρχομαι. Θα με καταλάβεις από το θόρυβο που θα κάνουν τα τακούνια μου ξέρεις μωρέ...αυτά; που  πάνε σετ με το ξανθό της σλατ;

Photo by Kat