A word and a number

Progressive number 

evolutional process

calmness

"blindness in a world of colours"

blindness in a world of dreams 

With other words 

Iterative flashy lives and iterative helpless wins.

To φθινόπωρο

Το φθινόπωρο είναι μια από τις τέσσερις εποχές του χρόνου. Κάθε εποχή έχει τρεις μήνες. Έτσι και το φθινόπωρο έχει τον Σεπτέμβρη, τον Οκτώβρη και τον Νοέμβρη. 

Ξημέρωσε και η νύχτα που έφυγε ήταν μια καταιγίδα. Την ξύπνησε ο απαλός ήχος ενός κοκκινολαίμη. Το έδαφος μύριζε μουσκεμένο χορτάρι. Η κοπέλα ντύθηκε και με μεγάλη χαρά έτρεξε να απολαύσει το πρωινό της. Ύστερα ανέβηκε στον κήπο όπου έτρεξε στην μικρή πορτοκαλιά που είχε φυτέψει. Είχε βγάλει μικρούς που μόλις φαίνοταν καρπούς. Σε λίγο χρόνο θα έτρωγε ζουμερά πορτοκάλια.Μετά πήγε σε μια φουντουκιά που όλα τα φύλλα ξεραμένα είχαν πέσει στο βρεγμένο χώμα. Είχαν βγει πολλά χρυσάνθεμα όπου μοσχοβολούσαν τα πάντα. Τα κυκλάμινα σε ένα μικρό γλαστράκι έδειχναν σαν τα είχαν φέρει από τον παράδεισο. Στα οκτωβρίνια λαμποκοπούσαι το κίτρινο-χρυσαφί τους χρώμα. 

Πολλά αγριολλούλουδα είχαν φυτρώσει εδώ κι εκεί και το χορταράκι που μόλις είχε βγει μοσκομύριζε. Ο Ήλιος μόλις που είχε βγει και οι ακτίνες του διασκορπίζονταν παντού. Της άρεσε πάντα μετά από την βροχή να κουνά τον κορμό των δέντρων και να πέφτουν σαν από βροχή όλες οι σταγόνες τις δροσιάς πάνω της. Τα ξανθά της μαλλιά ανέμιζαν στο δροσερό αεράκι.

Η πάλι τσαλαβουτούσε στις λακούβες και λερωνόταν. Τώρα πια τα φύλλα κάθε δέντρου είχαν ξεραθεί. Τα χελιδόνια σαν να την αποχαιρετούν φεύγουν απ' το συνηθισμένο τους στέκι το κάθε καλώδιο που βρουν της ΔΕΗ. Η πρασινάδα είχε σκαλώσει στον ασβεστωμένο μαντρότοιχο του σπιτιού. Τα φύλλα της έμοιαζαν ολόχρυσα καθώς το κιτρινωπό τους χρώμα άστραφτε. Μικρά ζευγαράκια εδώ κι εκεί.Ο κοκκινολαίμης βρήκε σύντροφο για το χειμώνα και τώρα προσπαθεί να χτίσει τη φωλιά του. Σκεφτόταν πως τώρα πια δεν θα άκουγε κάθε βράδυ το τζιτζίρισμα των τζιτζικιών. Η μητέρα βγήκε στον κήπο και μπήκε από το πορτέλι και της είπε: Έλα σήκω μας περιμένει πολύ δουλειά πρέπει να δέσουμε δέματα το σανό έλα βοήθησέ με. Αμίλητη σηκώθηκε και άρχισε να κάνει σκεφτική δέματα. Κοίταξε τον ουρανό και είδε τον ήλιο να της χαμογελά. Κούνησε απορημένη το κεφάλι, τσιμπήθηκε, μα όταν ξανακοίταξε ο ήλιος καθόταν στην ίδια μεριά αμίλητος και σοβαρός.

ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ- OIKOKΥΡΙΚΑ

 

-ΓΙΑΤΙ ΟΙ ΑΝΔΡΕΣ ΠΕΘΑΙΝΟΥΝ ΠΡΩΤΟΙ; 

-ΓΙΑΤΙ ΤΟΥΣ ΑΞΙΖΕΙ.